บริการส่วนบุคคล
เป็นกลิ่นที่ฉันคิดว่าน่าดึงดูดที่สุด พวกเขาพาฉันสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ไม่มีขั้นต่ำไปที่ต่างๆ ลัดวงจรประสาทสัมผัสอื่น ๆ กลิ่นกุหลาบ; Elderflower ในสวน แม่น้ำและปากแม่น้ำที่มีทรายขาว การกระแทกของคลื่น ควันจากหัวแร้ง ห้องปฏิบัติการฟิสิกส์ของโรงเรียนมัธยม ความนุ่มนวลของท้องของเธอและยามเย็นของฤดูร้อนอันอบอุ่น
เครดิต: JACEY
หัวแร้ง?
ฉันกระพริบตา พยายามเพ่งความสนใจไปที่ความเขียวขจีรอบๆ ตัวว่ายน้ำ ฉันอยู่บนพื้นป่า มีแสงแดดส่องถึง – ไม่ นั่นไม่ถูกต้อง บนเตียงในแม่น้ำ บางทีแสงหักเหอย่างผิดปกติและขจัดฝุ่นออก ซึ่งก็ไม่ได้ผลเช่นกัน นอกจากนี้ฉันสามารถหายใจ อากาศและอากาศแน่นอน ฉันคิดว่าฉันจะรู้ว่าถ้าปอดของฉันเต็มไปด้วยน้ำ สะอาดและหอมหวาน แต่มีกลิ่นเฉพาะของเครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ตายแล้ว
อาการคันจมูกของฉัน ฉันขยับมือไปที่ — ฉันพยายามขยับมือเพื่อเกา แต่มีบางอย่างไม่ถูกต้อง แขนของฉันจะไม่ขยับ ฉันพยายามลุกขึ้นนั่งดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ร่างกายของฉันก็ติดอยู่เหมือนกัน ฉันสงสัยว่าฉันเมาหรือเปล่า นั่นอาจอธิบายได้ว่าทำไมฉันจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่ฉันจะลงเอย … ที่นี่คือที่ไหน
แต่ที่นี่ มีบางอย่างปรากฏขึ้น ฉันต้องการพูดว่า ‘ว่ายน้ำในการมองเห็น’ แต่ก็ไม่ถูกต้องเช่นกัน ไม่มีอะไรค่อนข้างถูกต้อง มีสองสิ่งที่ตอนนี้ อย่างน้อยฉันคิดว่ามีสอง ฉันไม่สามารถโฟกัสได้อย่างถูกต้อง บางทีฉันอาจจะโฟกัสได้ และพวกเขาตั้งใจให้คลุมเครืออย่างนั้นเหรอ?
พวกมันมืด อยากจะบอกว่ามันขนาดเท่าจานอาหารค่ำ แต่ไม่รู้ว่าไกลแค่ไหน และตอนนี้พวกเขาหดตัว พวกเขากำลังหดตัวหรือพวกเขา –
อา. พวกเขากำลังเคลื่อนห่างออกไป และพวกเขาถูกล้อมด้วยสิ่งที่มีรูปร่างเกือบเหมือน a — และพวกมันจากไปแล้ว และตอนนี้พวกมันกลับมาแล้ว นั่นจมูกหรอ รอยกรีดในความเขียวขจีปรากฏขึ้น รอยกรีดสีเข้มที่ดูเหมือนจะสั่น (และมีอีกครั้งในความทรงจำของม้านั่งอิเล็กทรอนิกส์ที่แหวกว่ายจากความลึกของฉัน) และเสียงแปลก ๆ ในหูของฉัน
และความเข้าใจในหัวของฉัน
มันตื่นอยู่
คำพูดทำให้ตัวเองเข้าใจแม้ว่าฉันจะจำไม่ได้ว่าได้ยิน ฉันประหลาดใจที่ฉันมีสติพอที่จะรับรู้สิ่งนี้ แต่ฉันเคยเห็นปรากฏการณ์นี้มาก่อน หัวใจของฉันเต้นรัว ฉันอ้าปากจะกรีดร้อง แต่ก่อนที่ฉันจะทันได้เติมบางอย่างลงไป บางอย่างที่รู้สึกเหมือนกับไหมขัดฟัน เสียงดังเอี๊ยดๆ เหมือนกับบอลลูน แห้งเหมือนรสชอล์ค ฉันพยายามลุกขึ้นนั่ง บั้นท้ายแน่น หน้าอกตึงกับสายรัดที่รั้งฉันไว้ เหงื่อออกที่คิ้ว หยดหนึ่งเข้าตาขวาของฉัน และฉันไม่สามารถเช็ดมันออกไปได้
จะมีช่วงเวลาของการปรับใหม่
ฉันถอยกลับหายใจแรง ฉันจำได้ว่าออกจากลิฟต์สกีที่ไหนสักแห่งในเทือกเขาแอลป์ของสวิส ต่อสู้เพื่อดึงออกซิเจนเข้าสู่ปอดของฉัน แต่มีหิมะที่ตกลงมาอย่างเงียบ ๆ นี่คือบอร์บอริกมัสที่แปลกประหลาด แพร่หลายและคงอยู่ถาวร
ไม่เป็นไร ทุกอย่างจะโอเค
ไม่ใช่เสียง แต่เป็นความแน่นอนในใจ บังคับตัวเองให้ดูสิ่งมีชีวิต (การตั้งชื่อมันทำให้เชื่องแม้ในขณะที่มันสร้างมันขึ้นมา) และมุ่งความสนใจไปที่มัน มองเข้าไปในดวงตาที่กลมโตของมัน รูจมูก; ปากที่ไร้ริมฝีปากสั่นเทา บังคับตัวเองให้อยู่นิ่งๆ ราวสามก้านยาวบางๆ ที่จู่ๆ ก็รู้ว่าเป็นนิ้วปัดเบาๆ (โอ้ เบาๆ ราวกับสัมผัสของคู่รักที่ลังเล — แต่นั่นไม่ใช่ที่มาของกลิ่นของบัดกรี นี่แหละคือกลิ่น ของตอนเย็น) ให้ทั่วใบหน้าแล้วเอาปิดปากออก
เราชนกัน มีปัญหา
มีเสียง จริง ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า เสียงของมนุษย์ เหมือนกับการปล่อยแรงดันจากเบรกของรถไฟ แสง (และนี่อาจเป็นแสงแดดจริง ๆ ที่ทำให้อากาศขุ่นมัวเหมือนคนชายแดน) เข้ามาและสิ่งมีชีวิตก็ดูเล็กลง ไม่ได้ไร้มนุษยธรรมน้อยลง แต่ก็ไม่อย่างใดเหมือนมนุษย์ต่างดาว
“ฉันยังอยู่บนโลก?” ฉันจัดการเพื่อบังคับออก
ใช่. ไม่มีความเสียหายต่อโครงสร้าง เราต้องการความช่วยเหลือของคุณ
ความแน่นอน แต่ทำไมฉัน? ฉันเป็นโปรแกรมเมอร์ ไม่ใช่วิศวกร
“แสดงให้ฉันดู”
แสงอันเจิดจ้าเปลี่ยนไปแล้ว สั่นไหว เคลื่อนไหว ฉันอยู่บนเกอร์นีย์และพวกเขากำลังขนส่งฉัน … ที่ไหน? ฉันกำลังถูกยกขึ้น: เท้าของฉันโผล่ออกมา และทันใดนั้นแขนของฉันก็เป็นอิสระ สายรัดยังรัดขา แต่ความแน่นที่หน้าอกหายไป ต่อหน้าฉัน มันดูไม่มีอะไรมากเท่ากับหน้าจอทีวีหรือจอคอมพิวเตอร์ จอฟ้า มีตัวอักษรเอเลี่ยนสีขาว แต่บางคนก็รู้ดีว่าจู่ๆ เลือดก็ไหลเข้าหู บางคนก็จำได้
0x0001000B 0x5043 …
พวกเขามาจากห้วงอวกาศอันไร้ขอบเขต เทคโนโลยีเพื่อพิชิตระยะทางที่สามารถวัดได้ในรูปของโฟตอนเท่านั้น อารยธรรมที่ฉันไม่สามารถจินตนาการได้ และยัง …
ฉันมองไปที่หน้าจอสีน้ำเงินอีกครั้ง เมื่อฉันไอ เจ็บหน้าอก น้ำตาก็ไหลอาบแก้มทันที ฉันได้ยินพวกเขาพูดจนสั่นเทา เกือบจะขอโทษสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ไม่มีขั้นต่ำ
